Dyrektywa siarkowa: Armatorzy inwestują w płuczki spalinowe i zapowiadają wzrost cen

Portal promyskat.pl zauważa, że sccrubbery, powszechnie nazywane płuczkami spalin, to jedno z popularnych rozwiązań, do którego uciekają się armatorzy, chcąc wypełnić wyśrubowane normy dotyczące emisji siarki, które obowiązywać będą od 1 stycznia. Ich instalacja na statku pozwoli na stosowanie konwencjonalnego i tańszego paliwa okrętowego zamiast kosztownego paliwa niskosiarkowego. Urządzenia te zmniejszać będą bowiem emisję tlenku siarki.

Armatorzy zwlekali do ostatniej chwili

W artykule podkreślono jednak, że nie wszyscy chętni armatorzy mogą zdążyć z montażem płuczek na czas. Sigurd Jenssen, dyrektor ds. środowiskowych w fińskiej firmie Wärtsilä, zajmującej się produkcją tych urządzeń, zauważa wiele firm zwlekało do ostatniej chwili z podjęciem decyzji o montażu na statku scrubbera. Zdecydowali się na to dopiero w momencie, gdy zdali sobie sprawę z wysokich kosztów paliwa niskosiarkowego.

Portal promyskat.pl zwrócił jednocześnie uwagę, że choć montaż jednego scrubbera na jednostkach towarowych to koszt 1-2,5 mln euro (na wycieczkowcach koszty są wyższe), inwestycja ta powinna się szybko zwrócić. Wśród armatorów, którzy zdecydowali się na wyposażanie swoich promów w scrubbery, znajdują się dziś, jak zauważył portal promyskat.pl, m.in.: Color Line, Finnlines, DFDS czy TT-Line.

Będą wzrosty cen frachtu

Jednocześnie portal promyskat.pl zauważył, że o planowanych zmianach w cennikach przewozów, w związku z wejściem w życie dyrektywy siarkowej, poinformowali niedawno kluczowi gracze na rynku, m.in.: DFDS Seaways, Stena Line czy P&O Ferries.

DFDS zapowiedziało, że od 1 stycznia będzie musiało podnieść stawki frachtowe aż o 15 procent – tak wysoki wzrost wynika z faktu, że nie wszystkie statki zostały wyposażone w płuczki. Jak podkreśla portal promyskat.pl, nowe stawki zostały skalkulowane oddzielnie dla każdej trasy i oparte na współczynniku uwzględniającym m.in. stopień wykorzystania linii ładunkowej w przeliczeniu na liczbę ton zużytego paliwa, a także inne czynniki, takie jak: długość trasy, prędkość, pojemność czy typ statku.

Podobne wzrosty opłat przewiduje Stena Line. Promyskat.pl przypomina, że firma ta poinformowała niedawno, że według wyliczeń dzienne koszty paliwa wzrosną aż o 125 tysięcy euro. Z kolei władze P&O Ferries podały, że roczne wydatki na paliwo mogą wzrosnąć nawet o 30 milionów funtów. Przedstawiciele armatora nie podali jeszcze szczegółowych informacji na temat wysokości podwyżek.


Płuczki i paliwa niskoemisyjne to nie jedyne sposoby na rozwiązanie problemu z dyrektywą siarkową. Innymi pojawiającymi się koncepcjami jest m.in. stosowanie paliwa wytwarzanego z alkoholu metylowego oraz stosowanie silników dedykowanych „podwójnym paliwom” (zamiennie – np. olejem napędowym i skroplonym gazem ziemnym; olejem napędowym i gazem ziemnym w postaci sprężonej czy olejem napędowym i biometanem) – przy czym eksperci sygnalizują, że są to rozwiązania droższe od montażu płuczek. Być może przyszłością są promy z silnikami napędzanymi elektrycznie – choć na razie takie rozwiązania jedynie nieśmiało zaczynają być stosowane w transporcie pasażerskim na bardzo krótkich dystansach.

Z polskiego punktu widzenia największym problemem jest fakt, że dyrektywa obowiązywać będzie tylko na wybranych akwenach (na Morzu Bałtyckim, Morzu Północnym i Kanale La Manche), co zdaniem środowisk skupionych wokół biznesu morskiego w Polsce może nosić znamiona nierównej konkurencji. Nie brakuje obaw, że dyrektywa siarkowa obniży konkurencyjność portów zlokalizowanych nad Bałtykiem.