Energetyka - czy warto marnować drewno na produkcję energii?

European Panel Federation EPF- organizacja skupiająca wytwórców płyt wiórowych, MDF i OSB wskazuje na zagrożenia związane z energetycznym wykorzystaniem surowego drewna do produkcji energii. Konsekwencje wykorzystania tego surowca w energetyce odbiją się niekorzystnie zarówno na kondycji przedsiębiorców wykorzystujących go w procesie produkcji płyt drewnopochodnych, jak i na poziomie emisji CO2. W wyniku rywalizacji dotowanej energetyki z przemysłem przetwarzającym drewno nastąpi zmniejszenie możliwości produkcyjnych branży na terenie Unii Europejskiej.

Także efekt związania tego gazu cieplarnianego w gotowych produktach zostanie znacznie zmniejszony. Tarcica, płyty, meble, panele podłogowe wiążą CO2 na wiele lat. W tym procesie drewno jest efektywnie wykorzystywane. Spalanie drewna w celu produkcji energii może odbywać się dopiero na końcu łańcucha wykorzystania i recyklingu surowca.  Proste spalanie  drewna celem uzyskania  energii znacznie skraca cykl, w którym dwutlenek węgla jest zatrzymywany w gotowych produktach. A powinien w nich zostawać jak najdłużej, zanim trafi do atmosfery.

EPF wskazuje, że rosnące drzewo ma olbrzymi potencjał wiązania CO2 z atmosfery. Pobiera go z powietrza i wykorzystuje w procesie fotosyntezy. Drzewo rośnie i przez całe swoje biologiczne życie akumuluje olbrzymie ilości CO2. Tylko przetworzone, nie spalone drewno jest w stanie kontynuować i utrwalić ten efekt. Dwutlenek węgla w wyniku spalania w procesie produkcji energii jest jednak ponownie uwalniany. Dodatkowo, drewno ze względu na wysoką wilgotność nie jest optymalnym paliwem dla energetyki.  Czy w obecnej sytuacji, gdy wydaje się olbrzymie kwoty na walkę ze zmianami klimatycznymi, możemy sobie  pozwolić na zwiększanie emisji CO2? Czy nie lepiej, gdyby drewno zostało wykorzystane w budownictwie, czy produkcji mebli? Wtedy unikamy ponownego transferu CO2 do atmosfery.

European Panel Federation wzywa Unię Europejską do zrewidowania założeń polityki energetycznej odnośnie wykorzystania biomasy pochodzenia leśnego i przyjęcia takich rozwiązań, które zabezpieczą potrzeby przemysłu, miejsca pracy a jednocześnie stworzą podstawy do zrównoważonej społecznie i ekologicznie walki ze zmianami klimatycznymi.

Drewna będzie brakować. W 2020 roku deficyt drewna oceniany jest na 230 do nawet 500 mln m3. To 1/3 przewidywanego zapotrzebowania w tym czasie.