URE: Od 2002 r. produkcja ciepła z biomasy wzrosła ponad dwukrotnie

Jednak tylko 22 proc. wszystkich badanych przez URE koncesjonowanych przedsiębiorstw wytwarzało ciepło w kogeneracji. Były to w większości duże elektrociepłownie należące do elektroenergetyki zawodowej (grupa PKD 35.1) oraz ciepłownictwa zawodowego (grupa PKD 35.3). W tej grupie znajdują się również elektrownie po tzw. „uciepłownieniu”, a także w elektrociepłownie należące do przedsiębiorstw spoza energetyki. Najczęściej były to źródła zaopatrujące w ciepło duże miasta.

W 2012 r. do 11 TJ/etat wzrosła wielkość produkcji ciepła na jednego zatrudnionego w przeliczeniu na pełne etaty z 8 TJ/etat w 2002 r.

Jak czytamy w raporcie URE, podstawowym paliwem w źródłach ciepła wykorzystywanym do jego wytwarzania nadal był węgiel kamienny. Jednak udział ciepła produkowanego z wykorzystaniem węgla kamiennego zmniejszył się od 2002 r. o 4,6 punktu procentowego. Zwiększa się natomiast systematycznie udział ciepła uzyskiwanego w wyniku spalania gazu ziemnego i biomasy – odpowiednio o 3,7 punktu procentowego i 4,0 punkty procentowe. Od 2002 r. produkcja ciepła z biomasy wzrosła ponad dwukrotnie (z 11 507 378 GJ do 25 974 484,1 GJ).

Trochę statystyk: W trzech województwach ponad 90 proc. ciepła wytwarzane było z węgla kamiennego: w warmińsko-mazurskim (94,0 proc.), opolskim (93,0 proc.) i świętokrzyskim (91,9proc.), natomiast w województwie lubuskim najmniej, bo tylko 16,9 proc.. W województwie lubuskim aż 81,5proc. ciepła wytwarzane było w oparciu o gaz ziemny, natomiast w województwie mazowieckim 21,6proc. o olej opałowy ciężki. Znaczący udział gazu ziemnego w wytwarzaniu ciepła zanotowano również w województwach: podkarpackim (31,6proc.) i lubelskim (14,2proc.) oraz mazowieckim (12,4proc.). Natomiast najwięcej ciepła z biomasy wytwarzane było w województwach: kujawsko-pomorskim (25,3proc.), podlaskim (20,9proc.) i pomorskim (14,3proc.).

Raport URE Energetyka cieplna w liczbach - 2012 przedstawia wyniki badania działalności koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych w minionym roku. W badaniu tym udział wzięło 463 spośród 466 przedsiębiorstw posiadających koncesje udzielone przez Prezesa URE na działalność związaną z zaopatrzeniem w ciepło (przedsiębiorstw ciepłowniczych), funkcjonujących na regulowanym rynku ciepła w 2012 r. Zmiany w przepisach prawa, a także przekształcenia własnościowe i organizacyjne w ciepłownictwie spowodowały spadek liczby badanych podmiotów o 2,7 proc. w stosunku do roku ubiegłego i o 45,5 proc. od pierwszego badania przeprowadzonego w 2002 r.

Podobnie jak w poprzednim monitorowanym okresie, również w 2012 r. koncesjonowane przedsiębiorstwa ciepłownicze wykazywały dużą różnorodność pod względem form organizacyjno - prawnych i własnościowych oraz stopnia zaangażowania w działalność ciepłowniczą. Ponadto jak podkreśla URE w raporcie, w badanym czasie odnotowano wśród nich zróżnicowanie odnośnie wielkości produkcji i sprzedaży ciepła pochodzącego zarówno ze źródeł własnych, jak też ciepła kupowanego ze źródeł innych wytwórców ciepła w celu dalszej odsprzedaży.

Wspomnieć także należy o odmiennym i dodatkowo rozdrobnionym potencjale technicznym, określanym przez dwie podstawowe wielkości, tj. zainstalowaną moc cieplną oraz długość sieci ciepłowniczej. W 2012 r. całkowita moc cieplna zainstalowana u koncesjonowanych wytwórców ciepła wynosiła 58 147,9 MW (w 2002 r. - 70 952,8 MW), a moc osiągalna - 57 262,9 MW (w 2002 r. - 67 285,4 MW). Z kolei długość sieci ciepłowniczej, będąca w dyspozycji koncesjonowanych przedsiębiorstw ciepłowniczych w 2012 r. wynosiła 19 794 km. Jednakże trzeba zaznaczyć, że wielkość ta obejmowała sieci ciepłownicze łączące źródła ciepła z węzłami cieplnymi oraz sieci niskoparametrowe - zewnętrzne instalacje odbiorcze.