Czy KDP Warszawa – Łódź w 2028 roku była realna? Kontekst energetyczny

Budowa linii kolei dużych prędkości jest jednym z największych wyzwań cywilizacyjnych, jakie czekają Polskę w nadchodzących dekadach. Co istotne, będzie to wyzwanie dla wielu branż. Oprócz budowy linii kolejowych konieczne będą inwestycje w infrastrukturę energetyczną, a to wobec faktu, że zastosowany na nich zostanie nieobecny dziś w Polsce system zasilania 2 x 25 kV AC 50 Hz. W przypadku budowy linii KDP łączącej Warszawę, Centralny Port Komunikacyjny, Łódź, Sieradz i Wrocław konieczna będzie budowa 5 podstacji trakcyjnych.

Choć poprzedni rząd deklarował oddanie do użytku CPK do 2028 roku, wydaje się, że uruchomienie lotniska wraz z linią KDP w tym roku nie było możliwe. Abstrahując od realności harmonogramów związanych z budową infrastruktury lotniskowej i linii kolejowej, wszystko wskazuje na to, że nawet w przypadku ich dotrzymania nie udałoby uruchomić szybkich połączeń z uwagi na brak możliwości przyłączenia podstacji trakcyjnych do Krajowego Systemu Elektroenergetycznego.

Spółka CPK złożyła do Polskich Sieci Elektroenergetycznych (czyli operatora systemu przesyłowego) wniosek o wydanie warunków przyłączenia dla podstacji trakcyjnych na planowanej linii kolejowej z Warszawy do Wrocławia przez Łódź w maju 2023 roku. Ostatecznie zgodnie z wydanymi warunkami przyłączenia, wydanymi przez PSE w tym roku w maju, podanie napięcia dla podstacji trakcyjnych CPK, Dmosin, Pabianice, Kuźnica-Czajków i Dziadowa Kłoda powinno nastąpić w latach 2029-2030.

Zasilanie dla fragmentu Warszawa – Łódź realne najwcześniej w 2030 roku

Jak przekazały nam PSE, aktualnie obowiązujący Plan Rozwoju Sieci Przesyłowej uwzględnia cały szereg inwestycji związanych z budową sieci KDP w ramach projektu CPK, które mają już zapewnione finansowanie. Harmonogram zdecydowanej większości z nich nie zakłada jednak ukończenia do 2028 roku. W przypadku budowy stacji 400/110 kV w rejonie CPK wraz z wprowadzeniem linii 400 kV Rogowiec – Ołtarzew zakończenie zaplanowano na 2029 rok.

Z kolei w odniesieniu do budowa stacji 400/220/110 kV w Strykowie (czyli w rejonie planowanej podstacji trakcyjnej Dmosin) wraz z wprowadzeniem linii 400 kV Rogowiec-Płock/Ołtarzew i linii 220 kV Janów-Ołtarzew przewiduje się zakończenie prac w roku 2030. Budowa linii 400 kV Stryków (Dmosin) – Kutno (Witonia) – nowa stacja w rejonie Konina także ma zostać zrealizowana w perspektywie 2030 roku. Tylko w przypadku rozbudowy stacji 400/220/110 kV Stryków (Dmosin) dla wprowadzenia linii abonenckiej 220 kV zaplanowano zakończenie prac wcześniej, bo w 2027 roku.

Podobna sytuacja w przypadku odcinka Łódź – Wrocław

Jak przekazały nam PSE, umowy z wykonawcami robót budowlanych w przypadku infrastruktury elektroenergetycznej zasilającej podstacje trakcyjne CPK i Dmosin powinny zostać zawarte w latach 2026-2027 roku. Tymczasem wyżej wymienione inwestycje są niezbędne tylko w kontekście uruchomienia fragmentu linii KDP z Warszawy do Łodzi przez CPK. Jak przedstawia się harmonogram pozostałych inwestycji zaplanowanych do realizacji przez PSE w najbliższych latach, związanych z zasilaniem kolejnych trzech podstacji trakcyjnych na odcinku Łódź – Sieradz – Wrocław?

W przypadku rozbudowy stacji 220/110 kV Pabianice dla wprowadzenia linii abonenckiej 220 kV planowany rok zakończenia prac to 2029. Budowa stacji 400 kV w rejonie Złoczewa wraz z wprowadzeniem linii 400 kV Rogowiec / Trębaczew – Ostrów dla zasilania podstacji trakcyjnej Kuźnica-Czajków) powinna zostać zakończona rok później, podobnie jak rozbudowa stacji 400/110 kV Pasikurowice dla wprowadzenia linii abonenckiej 400 kV dla zasilania podstacji trakcyjnej Dziadowa Kłoda.

Wszystko zatem wskazuje na to, że oddanie do użytku CPK w 2028 roku w ostatnich latach nie było realne. Jak informował “Rynek Lotniczy”, dopiero w tym roku w sierpniu wojewoda mazowiecki wydał decyzję lokalizacyjną dla budowy linii wysokiego napięcia 110 kV i 220 kV, które zastąpią przewidziane do likwidacji odcinki znajdujące się na terenie projektowanego lotniska, co umożliwi zaopatrzenie w energię elektryczną samego portu lotniczego.