Rynek Infrastruktury
W środę 3 października w Zakopanem rozpoczęła się I konferencja ochrony środowiska przed hałasem – Transnoise 2012. Jest ona inicjatywą małopolskich oddziałów Polskiego Kongresu Drogowego, Związku Mostowców RP oraz Konsorcjum Naukowo-Przemysłowego Inżynierii Lądowej.
– Prawidłowa i realna ochrona przed hałasem stanowi obecnie i może stanowić w przyszłości jedną z najistotniejszych barier rozwoju infrastruktury komunikacyjnej w naszym kraju – powiedział we wprowadzeniu do tematyki konferencji profesor Marian Tracz z Politechniki Krakowskiej.
Ochrona przed hałasem rodzi liczne dylematy, które należy rozstrzygnąć: czy Polska może sobie pozwolić na budowę i utrzymanie tak dużej ilości ekranów, na ich montaż we wszystkich miejscach, gdzie przekroczone zostają dopuszczalne normy hałasu, przy pojedynczych zabudowaniach, terenach rekreacyjnych lub przy planowanej dopiero zabudowie.
Z jednej strony mamy w kraju restrykcyjne wymogi dotyczące dróg nowych i modernizowanych, a z drugiej setki tysięcy ludzi bez ochrony mieszkających przy ruchliwych trasach o dużym natężeniu ruchu. W przypadku braku prowadzenia robót ochrona przed hałasem nie obowiązuje. Jak czytamy w komunikacje Polskiego Kongresu Drogowego, jest to efekt wciąż trwającego niekontrolowanego obudowywania dróg krajowych i wojewódzkich oraz głównych arterii miejskich.
Sytuacja jest dodatkowo skomplikowana wieloma mitami wokół hałasu komunikacyjnego. Upowszechniają się poglądy o tym, że Polska jest najmocniej zanieczyszczonym krajem europejskim, mimo tego, że badania nie potwierdzają takiej tezy. Liczba osób narażonych na hałas powyżej 65 dB w ciągu całej doby to niecałe 35 tys. i jest to niski wynik w porównaniu z Wielką Brytanią, Włochami czy Francją.
Inny mit to przekonanie, że jedyne możliwe do zastosowania urządzenie ochrony przed hałasem to ekran akustyczny. Tymczasem, jak powiedział podczas konferencji dr Janusz Bohatkiewicz z firmy Ekkom oraz pomysłodawca konferencji, znacznie lepsze efekty można osiągnąć poprzez działania edukacyjne oraz zmiany w przepisach, dotyczących znacznie szerszych kwestii niż same normy dopuszczalnych poziomów.
Do niezbędnych rozwiązań, jakie powinny zostać wdrożone zalicza się między innymi wprowadzenie zakazów rozpraszania zabudowy i zakaz zabudowy wzdłuż dróg krajowych i wojewódzkich. Ponadto, należałoby zaktualizować przepisy techniczno-budowlane dotyczące dróg, linii kolejowych i obiektów mieszkalnych.
Jeżeli praktycznie nie da się skutecznie ograniczyć hałasu bez zastosowania odpowiednich rozwiązań i technologii, trzeba skoncentrować się na działaniach obejmujących ograniczenie ruchu pojazdów, stosowanie obudów dźwiękochłonnych na hałaśliwe urządzenia i maszyny, poprawę nawierzchni ulic i torowisk, modernizację konstrukcji wytwarzanych pojazdów mechanicznych oraz wprowadzenie w nich urządzeń przeciwhałasowych. Co więcej, powinno się prowadzić linie komunikacyjne w wykopach, tunelach, stosować materiały stanowiące barierę dla hałasu i poprawić układ dróg.