Tajlandia proponuje alternatywę dla cieśniny Malakka

Cieśnina Malakka łączy Morze Andamańskie z Morzem Południowochińskim. Jest najdłuższą cieśniną na świecie – liczy aż 937 kilometrów długości, czyli wyraźnie więcej niż całe polskie wybrzeże wraz z liniami brzegowymi Zalewu Szczecińskiego i Zalewu Wiślanego. Jej szerokość wynosi z kolei 36 kilometrów. W najwęższej części cieśniny jej wody stanowią morze terytorialne państw nadbrzeżnych, tj. Malezji, Indonezji i Singapuru. Jest to przede wszystkim jeden z najważniejszych i jednocześnie najbardziej obciążonych szlaków żeglugowych na świecie. Odgrywa kluczową rolę m.in. w transporcie ropy naftowej. Znaczenie cieśniny Malakka jest krytyczne dla takich państw, jak Chiny, Indie, Japonia, Korea Południowa, czy Tajwan. 

W dniu 1 listopada podczas forum APEC Business Advisory Council obecny premier Tajlandii, Anutin Charnvirakul, przedstawił koncepcję budowy lądowego połączenia o wysokiej przepustowości pomiędzy dwoma portami morskich w południowej części kraju – Ranon nad Oceanem Indyjskim oraz Chumphon nad Zatoką Tajlandzką. Dzieli je ok. 90 kilometrów długości. Wybudowanie linii kolejowej i rurociągów umożliwiłoby skrócenie drogi morskiej z Chin i Azji Południowo-Wschodniej na Bliski Wschód i do Europy aż o 1200 kilometrów. Miałoby to skrócić czas tranzytu o mniej więcej 4 doby, a także obniżyć koszty frachtu nawet o 15%. Inwestycja miałaby obejmować budowę głębokowodnych terminali przeładunkowych w obydwu wspomnianych portach morskich oraz autostrad, linii kolejowych i rurociągów, a także centrów logistycznych.

Wartość przedsięwzięcia szacuje się obecnie na co najmniej 30 mld USD (część źródeł wskazuje na kwotę 36 mld USD). Dodajmy, że w przeszłości rozpatrywana była także alternatywna koncepcja w postaci budowy kanału, który przecinałby południową część Tajlandii. Została ona jednak odrzucona z uwagi na bardzo wysokie przewidywane nakłady inwestycyjne, a także koszty społeczne i środowiskowe. W roku 2018 ówczesny premier Prayut Chan-o-cha stwierdził, że nie jest ona priorytetem rządu. Perspektywa realizacji koncepcji “land bridge” nie jest jednak bliska – zakłada się, że pierwsze przeładunki zostałyby obsłużone w 2032 roku, natomiast pełna funkcjonalność zostałaby osiągnięta dopiero w roku 2039. Ogromne przedsięwzięcie znajduje się bowiem na etapie studium wykonalności.

Warto dodać, że każdego roku cieśninę Malakka pokonuje aż 90-95 tys. statków. Oznacza to, że jej nominalna przepustowość, umożliwiająca przepłynięcie powyżej 120 tys. jednostek pływających, nie jest w pełni wykorzystana. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy są liczne zagrożenia pirackie, co wpływa na wzrost kosztów ubezpieczeń oraz poszukiwanie alternatywnych tras. Atakowane są przede wszystkim masowce (52% incydentów), ale również tankowce i kontenerowce (odpowiednio 24% i 11% zdarzeń). Realizacja koncepcji “land bridge” przez Tajlandię mogłaby zatem zapewnić z jednej strony poprawę bezpieczeństwa tranzytu przy jednoczesnym spadku kosztów i skrócenia czasu dostaw, jak również ożywić rozwój gospodarczy kraju. Jak podawał portal ThinkChina.sg, spodziewane korzyści ekonomiczne dla Tajlandii to zwiększenie PKB o 1,5% oraz powstanie aż 280 tys. nowych miejsc pracy.