Skarżyński: Inwestycje wiatrowe budzą sporo emocji

W grudniu 2011 r. w Kobylnicy koło Słupska spółka Eko Energy - firma córka hiszpańskiej grupy Taiga Mistral uruchomiła farmę wiatrową o łącznej mocy 41,4 MW. Grzegorz Skarżyński wyjaśnia, że proces inwestycyjny w przypadku parków wiatrowych trwa w Polsce ok. 7 lat. - Początki myślenia o tym, by w Kobylnicy postawić farmę wiatrową to 2005 r. Ale ten długi proces nie jest kwestią technologiczną, bo urządzenia nie są skomplikowane. Sama budowa trwa 12-13 miesięcy. A 70-75 proc. czasu to „papierologia” – mówi Skarżyński.

Tym samym dyrektor inwestycyjny Tundra Advisory odpowiada na zarzuty protestujących przeciwko wiatrowym inwestycjom, którzy wskazują, że w Polsce następuje niekontrolowany rozwój energetyki wiatrowej, że stawia się je byle gdzie itp. - Proces trwa tak długo, bo zaczyna się od zbadania, czy farmę można w ogóle przyłączyć do sieci. Następnie trzeba poszukać gruntów i przekonać rolników, by zgodzili się na inwestycje na ich terenie. Potem czas na zmianę studium przestrzennego, a ślad za tym planu zagospodarowania. A jak to już się uda, trzeba pozyskać decyzję środowiskową, czyli zrobić roczny monitoring ptaków, wiatru. Jak to wszystko złożyć, wychodzi ok. 6 lat - wylicza.

- A do tego trzeba dołożyć to wszystko, co dzieje się w otoczeniu. Energia z wiatru jest droższa niż konwencjonalna. Żeby zrobić projekt, to trzeba mieć otoczenie prawne, które jest przewidywalne i długofalowe. Teraz jest bałagan. Projekt ustawy o OZE, który przedstawiono w grudniu, to dla mnie taka urzędnicza lekkość bytu. To co opublikowano narobiło sporo zła. A zepsuć jest łatwo. Na szczęście teraz wszystko zmierza w dobrym kierunku, ale nadal jest wiele niewiadomych – mówi Skarżyński. - Wszyscy inwestorzy czekają na prawo, bo są to kosztowne inwestycje – nawet w granicach 300 mln zł. Tego nie da się zbudować na niestabilnym prawie - podkreśla.

Innym czynnikiem „nieprzychylnym” inwestycjom w farmy wiatrowe jest, jak nazywa to Skarżyński „polityczno-społeczna propaganda”. – Już nawet nie wiem, jak się odnosić do niektórych zarzutów. Organoleptycznie można stwierdzić, jaki jest hałas, kiedy stoi się pod samą turbiną, jaki jest w odległości 200 m itd. Widzimy, że latają ptaki, że ludzie sieją zboże. Farma wiatrowa nie zaburza też krajobrazu – wyjaśnia. – A w opozycji do tego słyszymy marszałka województwa kujawsko-pomorskiego, który otwarcie głosi, że jest przeciwnikiem energii wiatrowej i nadużywając swojej pozycji blokuje rozwój tego typu projektów - mówi. - Wprowadzając arbitralne limity – przykładowo, że nie można postawić turbiny nie bliżej niż 1 km od domostwa, nie bliżej niż 2 km od lasu i nie bliżej niż 10 km od rzeki itd. Gdyby to wszystko nanieść na mapę, to nie da się farmy zbudować nigdzie. Mogę zrozumieć, że ktoś nie chce w danej gminie wiatraków. Potrafię zrozumieć mieszkańców, którzy świadomie rezygnują z dochodów, ale to ich prawo. Ale z jakiej racji pod jakimiś chorymi założeniami na szczeblu wojewódzkim mówi się, że nie można ich stawiać – pyta. - A z drugiej strony przykład Kobylnicy. Wójt ma bardzo jasne kryteria działania. Potrafi szybko podejmować decyzję, i to jest idealna sprawa, bo mając takiego partnera, ten proces może iść szybko do przodu. Powstają tutaj wiatrowe projekty, gmina zyskuje z tytułu podatków, zarabiają mieszkańcy. A gdyby Kobylnicę przenieść do kujawsko-pomorskiego nic by nie powstało – podsumowuje.