Opłata za reklamę widoczną z drogi (cz. 2)

Opłata reklamowa składa się z części stałej, w zryczałtowanej kwocie, która nie może przekraczać 2,50 zł dziennie, oraz ze stawki zmiennej zależnej od wielkości pola powierzchni reklamowej, która nie może przekraczać 0,20 zł od 1 m kw. pola powierzchni tablicy reklamowej. Zwracam uwagę, że w ustawie nie ma przewidzianych stawek minimalnych. Stawka opłaty reklamowej może być zgodnie z Art. 19 pkt 4 UPiOL różnicowana w zależności od lokalizacji, wielkości, rodzaju tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego. Kwotę zapłaconego podatku od nieruchomości od tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego, zalicza się na poczet należnej od nich opłaty reklamowej.

Dodatkowo, w stosunku do tablic i urządzeń reklamowych umieszczonych w pasie drogowym w miastach na prawach powiatu, umieszczanie reklamy musi mieć podstawę albo w wydanej przez zarząd dróg decyzji administracyjnej albo w zawartej z zarządem dróg umowie cywilnoprawnej, a takie udostępnienie musi mieć charakter odpłatny – w wysokości nie niższej niż wysokość opłaty za zajęcie pasa drogowego.

Należy również zaznaczyć, iż od momentu wprowadzenie przez radę gminy opłaty reklamowej, o jej wartość automatycznie powiększona zostanie opłata z tytułu zajęcia pasa drogowego. W związku z powyższym, w przypadku zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia zarządu dróg lub z przekroczeniem dozwolonego terminu na zajęcie, podstawą do obliczenia kary pieniężnej będzie 10 – krotność sumy opłaty za zajęcia pasa drogowego oraz opłaty reklamowej.

Jakie są dodatkowe ograniczenia w umieszczaniu reklam?

Ze względu na zmniejszenie szkodliwego wpływu reklam na użytkowników dróg, Ustawa wprowadziła restrykcje dla reklam umieszczonych w pasie drogowym lub w odległości opisanej w art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych („UoDP”), widocznych z jezdni przez kierującego pojazdem. W przypadku reklam umożliwiających bieżącą zmianę informacji wizualnej niedopuszczalne jest wyświetlanie ruchowych obrazów, a także efektów wizualnych, czy też przerw między kolejno wyświetlanymi informacjami, a minimalny czas prezentacji informacji wizualnej musi być dłuższy niż 10 sekund.

Ponadto, minister właściwy ds. transportu określi w drodze rozporządzenia maksymalną luminację powierzchni informacji wizualnej umieszczanej w ramach reklamy emitującej światło. Powyższych restrykcji nie stosuje się do szyldów, o ile pole powierzchni bocznej prostopadłościanu opisanego na danej tablicy lub urządzeniu reklamowym emitującym światło jest mniejsze niż 2 m kw., a najdłuższy bok nie jest dłuższy niż 3 m.

Dodatkowe ograniczenia możliwości umieszczania reklam mogą zostać wprowadzone uchwałą rady gminy, która jest aktem prawa miejscowego. Rada gminy może wprowadzić nawet zakaz sytuowania ogrodzeń oraz tablic reklamowych i urządzeń reklamowych, z wyłączeniem szyldów. Ograniczenia te mogą także dotyczyć gabarytów i standardów jakościowych materiałów budowlanych, z których powyższe tablice/urządzenia reklamowe jak i ogrodzenia są wykonane. W odniesieniu do szyldów, rada gminy będzie uprawniona do ustalenia ich gabarytów, zasad i warunków ich sytuowania oraz ich liczby umieszczanej na danej nieruchomości przez podmiot prowadzący na niej działalność.

Uchwała rady gminy obejmuje całą gminę (z wyłączeniem terenów zamkniętych), jednakże może przewidywać różne regulacje dla różnych jej obszarów, pod warunkiem określenia ich granic. Obecnie rady gminy prowadzą szereg konsultacji w przedmiocie oceny wartości danych obszarów gminnych oraz są na etapie podejmowania uchwał o przegotowaniu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) projektu opisanej na wstępie akapitu uchwały. Dla obiektów, które na dzień wejścia w życie uchwały nie będą zgodne z jej przepisami, rada gminy określi termin, nie krótszy niż 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, na dostosowania się do nowo obowiązujących warunków.

Konsekwencje nieprzestrzegania wymagań w zakresie reklamy 

Z tytułu umieszczenia reklamy niezgodnie z przepisami uchwały rady gminy, Ustawa przewiduje wymierzenie przez wójta (burmistrz, prezydent miasta), kary pieniężnej nakładanej na podmiot, który taką reklamę lub urządzenie reklamowe umieścił. Gdy nie da się ustalić właściwego podmiotu, karę wymierza się odpowiednio właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości lub obiektu budowlanego, na którym umieszczono reklamę lub urządzenie reklamowe. Kara wymierzana jest od dnia, w którym organ wszczął postępowanie do dnia dostosowania tablicy reklamowej lub urządzenia do przepisów.

Wysokość kary określa się jako iloczyn pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego wyrażonej w metrach kwadratowych i 40-krotności uchwalonej przez radę gminy stawki części zmiennej opłaty reklamowej, powiększony o 40-krotność stawki części stałej. Ustawa przewiduje także sposób obliczenia kary umownej dla urządzeń reklamowych, których pola nie da się obliczyć oraz, w przypadku gdy rada gminy nie uchwaliła wysokości stawki zmiennej i stałej.

Autorka jest prawnikiem w Kancelarii Galt. 

Pierwszą część artykułu można przeczytać tutaj.