Europaleta ma 60 lat

Europaleta pełni rolę sztywnego podłoża dla drobniejszych opakowań różnego rodzaju produktów. Pozwala ona na łatwe podnoszenie wózkiem widłowym i transport większej grupy opakowań. Standardowa europaleta jest zbudowana z 11 desek, 9 drewnianych kostek oraz 78 gwoździ. Jej długość wynosi 120 cm, szerokość – 80 cm, a wysokość – 14,4 cm. Taka konstrukcja waży ok. 25 kg, a jej nośność to 1,5 tony. Aby spełnianie tego parametru było pewne, produkcją oraz naprawą europalet mogą zajmować się tylko zakłady licencjonowane i certyfikowane przez UIC. Konieczna jest też ścisła kontrola wilgotności drewna wykorzystywanego do produkcji.

Pierwsze europalety weszły do użytku - według jednej z wersji - w roku 1961 we Francji (choć prawa intelektualne należały od początku do ÖBB Rail Cargo Austria). Można też jednak spotkać się z twierdzeniami, że stosowano je w Szwecji już od początku lat 50. Tak czy inaczej - w latach 60. wynalazek ten zaczął szybko rozprzestrzeniać się po całym świecie, tworząc uniwersalny standard. Stopniowo do wymiarów europalet dostosowano całą infrastrukturę logistyczną i jej otoczenie – od powierzchni magazynów po wagony oraz ciężarówki. Ich wprowadzenie znacznie uprościło proces załadunku i transportu towaru. Czas potrzebny na załadunek wagonów kolejowych uległ skróceniu o połowę.

Ważną cechą europalet jest ich wymienność (potwierdzana znakiem „EUR”), możliwość użycia każdej z nich wielokrotnie, a także łatwość naprawy (przeciętnie po 6-7 cyklach załadunku i rozładunku). Wykonanie ich z drewna – surowca taniego i odnawialnego – ułatwia też recykling.